“ของเสีย” (ตาม พรบ.ส่งเสริมและรักษาคุณภาพสิ่งแวดล้อมแห่งชาติ 2535) หมายความว่า ขยะมูลฝอย สิ่งปฏิกูล น้ำเสีย อากาศเสีย มลสาร หรือวัตถุอันตรายอื่นใด ซึ่งถูกปล่อยทิ้งหรือมีที่มาจากแหล่งกำเนิดมลพิษ รวมทั้งกากตะกอนหรือสิ่งตกค้างจากสิ่งเหล่านั้นที่อยู่ในสภาพของแข็ง ของเหลว หรือก๊าซ
โรงฆ่าสัตว์ของเทศบาลต่างๆ ทั่วประเทศ ส่วนมากสัตว์ที่นำมาฆ่าจะเป็นสุกร มีจำนวนสุกรที่นำมาฆ่าแต่ละโรงประมาณ 70 - 150 ตัว/วัน และมีโรงฆ่าสัตว์บางแห่งมีการฆ่าโคและกระบือ ซึ่งมีจำนวนค่อนข้างน้อย คือประมาณวันละ 1 - 2 ตัว/วัน ในระหว่างปี พ.ศ. 2544 - 2545 กรมควบคุมมลพิษได้สำรวจของเสียจากโรงฆ่าสัตว์ พบว่าของเสียที่เกิดขึ้น ได้แก่ น้ำเสีย และกากของเสีย ซึ่งน้ำเสียจะนำเข้าสู่ระบบบำบัดน้ำเสียในส่วนกากของเสียยังไม่มีระบบการจัดการที่มีประสิทธิภาพเท่าที่ควร โดยเทศบาลบางแห่งรวบรวมเก็บขนไปกำจัดร่วมกับขยะ มูลฝอยทั่วไปของเทศบาลและเทศบาลบางแห่งมีการปล่อยกากของเสียออกสู่สิ่งแวดล้อมอันนำมาซึ่งปัญหามลพิษทางสิ่งแวดล้อมปัญหาแหล่งเพาะพันธุ์ของเชื้อโรคและปัญหาทางทัศนียภาพต่างๆ เป็นต้น ดังนั้นเพื่อป้องกันและแก้ไขปัญหาจากของเสียดังกล่าว เทศบาลต่างๆทั่วประเทศจึงจำเป็นต้องจัดหาวิธีการจัดการของเสียที่เหมาะสมต่อไปที่มา http://www.pcd.go.th/info_serv/waste_wkillanimal.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น